Koncert śpiewów żałobnych

 Putasne mortuus homo rursum vivat? 

Czy sądzisz, że umarły znowu ożyje? Te słowa z księgi Hioba (Hi 14,14) Kościół śpiewa w jednej z lekcji matutinum (nocnej godziny brewiarzowej) z Oficjum za zmarłych. Błaganie za tych, którzy zakończyli już swoje doczesne pielgrzymowanie, stanowi bardzo doniosłą część modlitwy Kościoła. Znajdowało to swoje odbicie w obrzędach liturgicznych: przez wieki ryt Mszy i Oficjum (brewiarza) sprawowanego za zmarłych różnił się od zwyczajnie odprawianej Liturgii* - uderzał człowieka surowością i starożytnością obrzędów, czernią szat, napawającym spokojem introitem Requiem aeternam, budzącą grozę sekwencją Dies irae i pełną nadziei antyfoną komunijną Lux aeterna. 

Liturgia żałobna, oprócz ukierunkowania na modlitwę za zmarłych, swoją odmiennością, głęboką symboliką i pełnymi powagi tekstami liturgicznymi zwracała uwagę chrześcijan na prawdy wiary o rzeczach ostatecznych, zachęcając tym samym do refleksji nad własnym życiem.

Nasza Schola, żyjąc tradycyjną liturgią, stara się pielęgnować w sobie tę refleksję. W tegorocznym listopadzie pragniemy podzielić się nią z Państwem za pośrednictwem przygotowanego przez nas koncertu śpiewów żałobnych. 

Zależy nam, aby nasze koncerty nie były jedynie formą artystycznego wyrazu, ale stanowiły - zarówno dla nas, jak i Słuchaczy - formę modlitwy, ponieważ nie wykonujemy utworów estradowych, ale muzykę liturgiczną, w tym chorał gregoriański - rytualny śpiew Kościoła łacińskiego. 

Zachęcając zatem Państwa do modlitwy za zmarłych oraz refleksji nad rzeczami ostatecznymi i naszą doczesną pielgrzymką, zapraszamy na koncert śpiewów żałobnych. Jako tytuł towarzyszyć będzie nam zdanie zaczerpnięte z Księgi Hioba: Putasne mortuus homo rursum vivat? Czy sądzisz, że umarły znowu ożyje? 

Program: 

1. Lekcja - Hi 14, 13-16

2. Requiem aeternam (G. B. Martini)
3. Dies irae - sekwencja z Mszy za zmarłych

4. Domine Iesu Christe - offertorium z Mszy za zmarłych

5. Lux aeterna - antyfona na komunię z Mszy za zmarłych + psalm 129 

6. Libera me - responsorium

7. Ty, któryś gorzko na krzyżu umierał (opracowanie wielogłosowe K. Watkowskiego)

_________________________
* reforma liturgiczna lat 60. XX wieku dotknęła również Mszy i oficjum za zmarłych, które od tej pory nie różnią się aż tak wyraźnie od zwyczajnie sprawowanych obrzędów. Niezmieniony ryt Mszy i oficjum za zmarłych wciąż jest sprawowany w ramach tzw. nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego.